Non vou dicir que as matemáticas cambiaron o ciclismo. Non, non o vou dicir. Pero que o ciclismo actual é diferente do que se vía hai unhas décadas é indubidable. E que a ciencia tivo moito que ver nesa evolución é un feito. Quen se afeccionase a este deporte nos setenta ou nos oitenta, case que incluso nos noventa, recordará grandes pájaras (ese é o nome polo que se coñecen os desfalecementos repentinos). Míticos ataques cheos de forza de corredores que pouco tempo despois se viñan abaixo, reducían o ritmo e acababan quedando atrás. Cambios drásticos na situación de carreira, mellorías ou empeoramentos impredicibles. Algo que xa só ocorre esporadicamente, posto que os ciclistas teñen moi claro cal é o límite que poden acadar, cal é a velocidade que poden manter, e raramente “rebentan” da forma na que sucedía hai non tanto.